top of page

Chris Polanen (1963) is dierenarts in Amsterdam-Zuidoost. Heimwee was de drijfveer voor zijn boek.


Chris Polanen (1963) foto's gemaakt door: Jan Willem Kaldenbach, gemaakt iov Lebowski.


Gefeliciteerd met jouw debuutroman. Deze krijgt hele goede recensies, je bent van beroep dierenarts wat doet het succes van je boek met je? Dankjewel. De recensies zijn inderdaad lovend, maar het succes is nog niet zo groot dat het mijn leven en beroep als dierenarts beïnvloed, hoor. Kunnen wij nog meer boeken van jou verwachten, en heb je al een idee over een thema? Zeker! Ik kan mij geen leven zonder schrijven meer voorstellen.Ik ben al begonnen met mijn volgende boek, waarin ik elementen zal gebruiken uit mijn jeugd in Suriname. Mijn vader is jong overleden en ik heb hem nooit gekend. In mijn volgende boek wil ik hem als het ware tot leven laten komen. Onderzoeken hoe onze relatie geweest had kunnen zijn. Of het lukt weet ik nog niet. Het schrijfproces is niet helemaal te plannen, een verhaal gaat soms anders dan je van te voren dacht. Is Waterjager een autobiografisch boek, over jouw zoektocht naar een thuis? Ja. Ik kwam op mijn twintigste naar Nederland om te studeren en was van plan na mijn studie terug te gaan. Ik trouwde na mijn studie met een Nederlandse en we kregen twee kinderen. Zij kon niet aarden in Suriname en we

besloten in Nederland te blijven. Ik voelde mij echter niet thuis in Nederland en

kreeg echter steeds meer last van heimwee. Als ik op vakantie ging naar Suriname zag ik wel hoeveel het verschilde met het Suriname dat ik achter had gelaten, maar toch bleef het trekken.Het heeft uiteindelijk 25 jaar geduurd voor ik mij in Nederland thuis begon te voelen en de heimwee verdween.

Wat deed je besluiten dit boek te publiceren? Een schrijver schrijft altijd over datgene wat hem het meest bezighoudt en mijn leven werd beheerst door het verlangen naar Suriname. Ik begon aan deze roman als een experiment en ik heb er steeds meer van mijzelf ingestopt. Veel over Suriname, de cultuur en de natuur. Wat je als Surinamer ervaart in Nederland, maar ook hoe het is om weer terug te gaan naar Suriname. Dit verhaal moest er gewoon uit en ik denk dat veel mensen er iets van zichzelf in zullen herkennen. Surinamers en Nederlanders. Het gaat niet alleen over het zoeken naar een thuis, maar ook over broederliefde, spiritualiteit en de zin van het leven. Heeft dit boek jou kunnen laten aarden in Nederland als Surinamer? Ik voelde mij op een gegeven moment gevangen in Nederland. Ik wilde mijn gezin niet kwijtraken, maar ik werd steeds ongelukkiger. Ik zocht naar manieren om mij beter te voelen.Ik begon met intensief zwemmen en columns schrijven over Suriname. Als ik schreef deed ik de gordijnen dicht en zag ik Suriname voor mij. Zowel zwemmen als schrijven werden dagelijkse bezigheden en hielpen mij te overleven. Misschien heeft het schrijven mij inderdaad helpen aarden, maar het kan ook dat heimwee na zoveel jaar gewoon minder erg wordt! Hoe lang heeft het geduurd voor je dit boek hebt kunnen realiseren? Ongeveer zes jaar. In die zes jaar zijn er perioden van intensief schrijven geweest, maar ook periodes dat het geheel stil lag.



Kun je meer vertellen over het proces van schrijven en van het zoeken naar een uitgever? Toen ik vijf hoofdstukken had geschreven, stuurde een vriend van mij het naar een aantal uitgeverijen. Een paar waren geïnteresseerd en ik koos er een uit. Ik ging aan het werk met een redacteur die heel enthousiast was over het manuscript. Toen zij echter de uitgeverij verliet, kreeg ik een andere redacteur die minder enthousiast was. Uiteindelijk werd besloten dat mijn boek beter paste bij uitgeverij Lebowski. Ik heb nu een fijne samenwerking.



Ik begreep dat je Murat Isik, schrijver van 'Wees onzichtbaar" goed kent, klopt dat?

Dat klopt. Wij touren regelmatig samen. Dan praten we met elkaar en met de zaal. Soms lezen we een stukje voor. Is erg leuk. Hij staat op de Libris short list van dit jaar met zijn boek. We kennen elkaar van de tijd bij uitgever Ambo-Anthos. Hij is daar gebleven, ik zit nu bij Lebowski. We zijn altijd vrienden gebleven. Hij heeft, net als ik, ook pas een kindje gekregen. Mijn boek is tegelijkertijd uitgekomen met zijn tweede boek. Op meerdere vlakken zitten we in hetzelfde schuitje. Mijn volgende boek zit al in mijn hoofd, maar geen idee wanneer dat af zal zijn. Nu gewoon erg genieten van de aandacht dat mijn boek ‘Waterjager’ krijgt.”




Comentários

Avaliado com 0 de 5 estrelas.
Ainda sem avaliações

Adicione uma avaliação
bottom of page